Vaginale droogte, ofwel vaginale atrofie, is een pijnlijke aandoening waarbij de vagina niet vochtig (genoeg) wordt. Deze aandoening, die bij één op de twee vrouwen voorkomt, ontstaat doordat er minder oestrogeen geproduceerd wordt waardoor de wand van de vagina dunner en gevoeliger wordt. Naast vaginale droogheid kan de verminderde productie ook een gevoel van irritatie met jeuk en/of branderigheid opleveren. Een pijnlijk gevoel tijdens het vrijen alsook een continue drang om te plassen zijn bijkomende klachten die de levenskwaliteit van vele vrouwen beïnvloeden.
Vaginale droogte komt het vaakst voor bij vrouwen in de menopauze, maar ook jongere vrouwen kunnen er tijdelijk last van hebben. Na een bevalling, na gynaecologische operaties of een behandeling met chemotherapie kunnen vrouwen ongemakken ondervinden. De hormonale veranderingen die vrouwen ervaren tijdens deze ingrepen zorgen voor een te laag oestrogeengehalte met vaginale klachten tot gevolg. Ook bepaalde hygiëneproducten zoals agressieve zepen met een hoge zuurtegraad, zwembadchemicaliën en waspoeders kunnen vaginale droogte veroorzaken, net zoals bepaalde medicijnen, waaronder antidepressiva.
Wat zijn de symptomen van vaginale droogte?
Vaginale droogte kan je herkennen aan:
- Uitdroging;
- Pijn en/of irritatie tijdens het vrijen;
- Licht bloedverlies tijdens of na het vrijen;
- Ongemak bij het zitten, staan, plassen en/of werken;
- Dunnere schaamlippen/scheurtjes in de schaamlippen;
- Een waterige, verkleurde vaginale afscheiding;
- Een branderig gevoel.
“Ik voel me nu zoveel zekerder. Ook mijn vriend geeft toe dat het scheelt en zelf voel ik alles weer intenser.”
Wat is vaginale atrofie?
Vaginale droogte, ofwel vaginale atrofie, is een pijnlijke aandoening waarbij de vagina niet vochtig (genoeg) wordt. Hierdoor kunnen klachten ontstaan als branderigheid, droogheid, irritatie, een pijnlijk gevoel tijdens het vrijen en het plassen.
Waardoor ontstaat vaginale atrofie?
Tijdens de overgang stoppen de eierstokken met functioneren en verandert het lichaam van vruchtbaar in onvruchtbaar. Hierdoor wordt er minder oestrogeen geproduceerd waardoor de wand van de vagina dunner en gevoeliger wordt. Dat gebeurt zowel bij de natuurlijke overgang als na een behandeling met chemotherapie.